zondag 21 oktober 2012

prentje in de Apenheul

Ik had u nog niet bijgepraat over ons bezoek aan de Apenheul hè?
Daar waren wij onlangs.

Ik moet u eerlijk zeggen, ik hou niet zo van dierentuinen. Als ik dan een chimpansee depressief naar de tralies zie turen, ondertussen langzaam schommelend in iets wat door moet gaan voor een touwstoel, wil ik acuut naar huis.

Het ligt niet aan de Apenheul hoor, want dat is een heel mooi park en de dieren hebben daar echt wel de ruimte, zeker als je het vergelijkt met andere parken.
Ze hebben heel enthousiaste mensen in dienst die van alles kunnen vertellen over de wereld van de apen.
Niets mis met de Apenheul. Echt niet.
Het ligt aan mij.

En het was ook niet omdat ik een aap op mijn schouder had gehad, die bij nader inzien mijn hele jas had ondergepoept. Ik verdenk deze jongen ervan:
Ik heb namelijk wel vaker een aap op mijn schouder. 
Sterker nog, soms lijkt het of ie er woont.

En het was ook nog eens prachtig weer. Een uitgelezen kans om mooie foto's te maken:
We hebben toch nog maar een aapje mee naar huis genomen:
'Is het nu Apenheul of Apenhel?', vroeg Zoon. 
'Tja', zei ik, 'dat ligt er aan hoe je het bekijkt.'

3 opmerkingen:

  1. Haha wat een goeie opmerking weer van die zoon van jou!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och ja, ik vind de apenheul nog wel een mooi park hoor :) De Emmer dierentuin vind ik ook een mooi park. Maar waar ik jouw gevoelens echt herken is Artis. Zo'n mooie grote mannetjes orang oetan die in een glazen hok maar wat zit te zitten. Prachtige zwarte panter die maar een paar meter heen en weer kan lopen... Ik word daar ook altijd een beetje verdrietig van... daarom was mijn safari ook zo mooi; al die dieren in hun natuurlijke omgeving te zien...dat ontroerde me vaak zo :) (ojee, nu kom ik natuurlijk over als sentimenteel en labiel wrak :))

    BeantwoordenVerwijderen