prentje en Vaderdag

Eigenlijk had ik dit logje gisteren willen schrijven. Toen het ook daadwerkelijk Vaderdag was. Maar dankzij een flink portie werkstress en een mislukte voetbalwedstrijd (eigenlijk een combinatie van die twee) lukte dat helaas niet. Dus doen we vandaag nog maar even of het Vaderdag is, of was. Ach, laat ook maar, het wordt me te ingewikkeld.

Gisteren reden we op hoop van zegen naar de kust, en hoera, de zon ging steeds feller schijnen. Onze eerste stop was bij mijn favoriete kofferbakmarkt, waar ik bovenstaande fijne gehaakte opa vond. Dat kwam goed uit, ik moest nog een cadeautje voor mijn papa, dus ik dacht: ik koop er een mooie bloemenmand bij en klaar is dochter.

Tevreden streken we neer op ons lievelingsterras Zilte Zoen. Waar Zoon stralend het terras op stormde, nadat hij van de Zandheuvel, pardon Klimduin, was gerend.
Let ook even op zijn shirt mensen; dit zijn minicaravannetjes.

Enfin, toen brak de zon pas echt door, en togen we richting strand.

Nou vooruit, nog een van Zoon en zijn leuke shirt:

Wat een Hollandse foto, vindt u niet?

Toen werd het echt tijd om langs mijn vader te gaan.

En moest de wedstrijd nog beginnen...
(Maar laten we het daar maar niet meer over hebben).