maandag 28 juni 2010

prentje en de verloren voorwerpen


Het begon met het autostoeltje. Zoon had deze mee naar school vanwege het bezoek aan de kinderboerderij. Vrijdagavond komen we er bij toeval achter dat deze nog bij de NSO staat. Niet handig als je de volgende dag naar je caravannetje 125 kilometer moet rijden. Gelukkig zijn er nog twee schoonmakers in het pand. De eerste spreekt helaas geen Nederlands. Met handen en voeten probeer ik uit te leggen dat we voor een autostoeltje komen. Niet-begrijpend kijkt hij me aan. Zijn baas snapt het wel en gaat heel lief samen met ons in de bak verloren voorwerpen graaien. We vinden een verdwaalde beer, een flink aantal Duploblokken maar niets wat op een autostoeltje lijkt. 'Daar', roept Zoon. In een hoekje van de kamer ligt inderdaad het autostoeltje, moederziel alleen te wachten op zijn rechtmatige eigenaar. Die daarmee vervolgens trots het pand verlaat.

Picture this. Moe komen we zaterdag van het strand. Boven gekomen vraag ik Zoon waar zijn ene schoen gebleven is. Verbaasd kijkt hij naar zijn bakje, waar net nog twee dure Timberlandsandalen in zaten. Geïrriteerd loop ik terug. Schoen is nergens te bekennen. Balend fietsen we terug naar het huisje. Maar zo snel geef ik het niet op. Als ik 's avonds terugrijd zie ik de sandaal aan een paal hangen.

Zondag bezoeken we Bergen, het kakdorpje een aantal kilometers verderop. Bij Sissy Boy vind ik een mooi cadeau voor de zus van Man, die binnenkort 40 wordt. Blij met deze vondst drinken we wat in het naastgelegen cafeetje. Net voordat we willen vertrekken moet Zoon poepen naar het toilet. Ik neem alvast mijn spullen mee naar de wc.
Genietend van het mooie weer lopen we daarna nog een rondje. Tot ik me opeens bedenk dat ik het tasje met het pakje vergeten ben. Ik zie mezelf het nog op een plankje in het toilet zetten. Snel loop ik terug.
Weg.
Drie maal is deze keer geen scheepsrecht.
Iemand heeft mijn feestelijk ingepakte cadeautje simpelweg meegenomen.
Buitengekomen kijk ik wantrouwend naar elk tasje van iedere voorbijganger. Stom kakdorp.

En deze keer hangt er niets aan de paal 's avonds.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten